Türkçede kip ekleri iki grupta incelenir:
haber kipi,
dilek kipi.
Haber kiplerinde zaman anlamı vardır, dilek kiplerinde zaman anlamı yoktur.
Zaman anlamı taşıyan kiplere “haber” kipi denmesini şöyle açıklayabiliriz. Televizyonda haberleri izlerken spikerin ağzından “Tren kazasında üç kişi öl
dü.” (görülen geçmiş zaman), “Başbakan yarın yurda dön
ecek.” (gelecek zaman) gibilerinden cümleler duyarız. Bu cümlelerde seyirciye haber verme amacı vardır. Herhangi bir dilek, istek, rica anlamı yoktur. Seyirci, haberleri dinler, birtakım olaylardan haberdar olur. Haber spikeri seyirciden herhangi bir şey yapmasını istemez. İşte bu yüzden, zaman anlamı taşıyan kiplere “haber kipi” denmektedir.
Haber kipi sözünü duyduğumuzda aklımıza “
zaman” gelmelidir. Türkçede beş temel zaman vardır: geniş zaman, şimdiki zaman, görülen geçmiş zaman, duyulan geçmiş zaman ve gelecek zaman. Haber kipi dendiğinde, aklımıza bu beş temel zaman ve bu zamanları karşılayan ekler gelmelidir.
Dilek kiplerinde zaman anlamı yoktur, gelecekle ilgili birtakım “
tasarılar” vardır. Dilek kipinde emir, istek, gereklilik ve şart anlamları söz konusudur. Dilek kipinin kullanılış amacı, karşı tarafı haberdar etmek değildir. Cümleyi söyleyen kişi karşı taraftan bir şeyler ister, diler. Dilek kipiyle çekimlenmiş bir cümleyi duyan kişi hemen harekete geçer, bir şeyler yapar. Haber kipinde, dinleyen kişiler pasiftir, fakat dilek kipinde dinleyen kişiler aktiftir. “Hadi kahve iç
elim.” (istek kipi), “Bu kitabı oku
malısın.” (gereklilik kipi) gibi dilek kipleriyle çekimlenmiş cümlelerde, söyleyen kişi karşısındakinden birtakım isteklerde bulunur. Karşı taraf bu cümleleri duyunca harekete geçer.
A) HABER KİPİ EKLERİ
1. Geniş Zaman Kipi (–r, –ar, –er, –ır, –ir, –ur, –ür)
Sürekli tekrarlanan, alışkanlık haline gelen fiiller bu kiple karşılanır.
Sabahları erken kalk
arım.
Konu bitimlerinde mutlaka test çöz
eriz.
Geniş zaman kipinin olumsuz çekiminde kip eki “–r” düşer.
“izlerim” iz–le–r–im → “izlemem” iz–le–me–m
Normal şartlarda “izlerim” fiilinin olumsuzunun “izlemerim” biçiminde olması düşünülür. Fakat böyle olmaz. Geniş zaman eki “–r” düşer. Ek düşmesine rağmen, fiildeki geniş zaman anlamı yok olmaz.
Geniş zaman kipinin 2. ve 3. kişi olumsuz çekimlerinde, kip eki “–r”nin “–z”ye dönüştüğü görülür.
“üşü
rsünüz” üşü–
r–sünüz → “üşüme
zsiniz” üşü–me–
z–siniz
Normal şartlarda “üşürsünüz” fiilinin olumsuzunun “üşümersiniz” biçiminde olması düşünülür. Fakat böyle olmaz. Geniş zaman eki “–r”, fiilin olumsuz çekiminde “–z”ye dönüşür.
2. Şimdiki Zaman Kipi (–yor)
Başlamış ve sürmekte olan fiilleri anlatmak için bu kip kullanılır.
Babam bahçedeki ağaçları buduyor.
(“buda–” fiili başlamış ve halen sürüyor.)
Şimdiki zaman eki “–yor”, düz–geniş “a,e” ünlüleriyle biten fiillere geldiğinde, bu ünlüleri daraltarak “ı,i,u,ü” biçimlerine dönüştürür. Bu olaya “ünlü daralması” denir.
çınl
a-yor → “çınl
ıyor” (ünlü daralması)
gizl
e–yor → “gizl
iyor” (ünlü daralması)
Şimdiki zaman eki “–yor”, ünsüzle biten fiillere geldiğinde araya “yardımcı ünlü” (ı,i,u,ü) girer. Bu olaya “ünlü türemesi” denir.
kaç–yor → “kaç–
ı–yor” (ünlü türemesi)
kes–yor → “kes–
i–yor” (ünlü türemesi)
3. Görülen Geçmiş Zaman Kipi (–dı, –di, –du, –dü, –tı, –ti, –tu, –tü)
Geçmişte yapılan, kişinin tanık olduğu, gördüğü fiiller bu kiple karşılanır.
Kişi tarafından görülmese bile, gerçekleştiği kesin olarak bilinen fiiller yine bu kiple karşılanır.
Hakan Şükür, dünkü maçta iki gol at
tı.
(Kişi, maçı stadyumda veya evinde izlemiş, gollerin atılışını görmüştür.)
4. Duyulan Geçmiş Zaman Kipi (–mış, –miş, –muş, –müş)
Geçmişte yapılan, kişinin tanık olmadığı, görmediği, başkasından duyup öğrendiği fiiller bu kiple karşılanır.
Hakan Şükür dünkü maçta iki gol at
mış.
(Kişi, maçı stadyumda veya evinde izlememiş, Hakan Şükür’ün iki gol attığını kendisi görmemiş, başkasından duyup öğrenmiştir.)
5. Gelecek Zaman Kipi (–acak, –ecek)
Henüz gerçekleşmemiş, gelecekte yapılacak fiiller bu kiple karşılanır.
Maaşımı çekince odun kömür al
acağım.
Eve ne zaman dön
eceksin?
Gelecek zaman eki “–acak, –ecek”, ünlüyle biten fiillere geldiğinde araya “y” kaynaştırma ünsüzü girer. Bu olaya “ünsüz türemesi” denir.
anla–acak → “anla–
y–acak” (ünsüz türemesi)
süsle–ecek → “süsle–
y–ecek” (ünsüz türemesi)
B) DİLEK KİPİ EKLERİ
1. Emir Kipi
Fiilin yapılmasını emretmek amacıyla bu kip kullanılır.
Emir kipinin özel bir eki yoktur. Emir kipi kişi ekleriyle yapılır.
Emir kipinin 1. tekil kişi ve 1. çoğul kişi çekimleri yoktur.
Emir kipinin 2. tekil kişi çekimi eksiz yapılır.
Söylediklerimi defterinize yaz
ın.
Çabuk dışarı çık!
Eşyaların hepsini yukarı taşı
sınlar.
“sus-“ fiilini emir kipiyle çekimleyelim:
─ ─
sus sus
un / sus
unuz
sus
sun sus
sunlar
Kök ve gövde durumundaki fiilleri yalın biçimde kullanmak, emir kipinin 2. tekil kişisiyle çekimlemek anlamına gelir. Bu sebeple mastar durumundaki fiilleri yazarken, fiillerin sonuna mutlaka ya kısa çizgi (–) ya da “–mak, –mek” mastar eki getirilir.
Mastar durumundaki fiillerin sonuna konulan kısa çizgi (–), fiildeki ünlünün kalın ya da ince olmasına göre “mak, mek” diye okunur. “git–” biçiminde yazılan bir fiili “gitmek” diye okuruz. Bu fiili “git” diye okumak yanlıştır. Çünkü “git” dediğimizde, fiili emir kipinin 2. tekil kişisiyle çekimlemiş oluruz. Mastar durumundaki “git–” fiilini, “git” diye okursak, “Sen git.” Anlamı ortaya çıkar ki, kastedilen bu değildir.
Git
– : mastar durumunda
git
mek: mastar durumunda
git : emir kipinin 2. tekil kişisiyle çekimlenmiş (“Sen git.” Anlamında)
2. İstek Kipi (–a, –e)
Yapılmasını istediğimiz fiilleri bu kiple karşılarız.
Fiillere “
-a,
-e” eki getirilerek yapılır.
Okul çıkışında Teknosa’ya gid
elim.
Şoför Bey, müsait yerde in
eyim.
“gül-“ fiilini istek kipiyle çekimleyelim:
gül
eyim gül
elim
gül
esin gül
esiniz
gül
e gül
eler
İstek kipi eki “–a, -e”, ünlüyle biten fiillere geldiğinde araya “y” kaynaştırma ünsüzü girer.
Taşı–a–lım → taşı–
y–a–lım
3. Gereklilik Kipi (–malı, –meli)
Fiilin yapılması gerektiğini belirtmek için bu kip kullanılır.
Fiillere “-
malı, -
meli” eki getirilerek yapılır.
Taksitleri zamanında yatır
malısın.
Gençlere daha hoşgörülü davran
malıyız.
“çalış-“ fiilini gereklilik kipiyle çekimleyelim:
çalış
malıyım çalış
malıyız
çalış
malısın çalış
malısınız
çalış
malı çalış
malılar
4. Şart Kipi (–sa, –se)
Fiilin gerçekleşmesinin bir koşula bağlı olduğunu belirtmek için bu kip kullanılır.
Fiillere “-
sa, -
se” eki getirilerek yapılır.
“düşün-“ fiilini şart kipiyle çekimleyelim:
düşün
sem düşün
sek
düşün
sen düşün
seniz
düşün
se düşün
seler
Şart kipi eki “–sa, –se”, birleşik cümlelerde ikinci yargının gerçekleşmesini bir koşula bağlar.
Azıcık uyu
sam başımın ağrısı geçer.
Şart kipi eki “–sa, –se”, kimi zaman istek, dilek, rica anlamlarında da kullanılabilir.
Televizyonun sesini azıcık kıs
san.
Yarınki geziye siz de gel
seniz.
Bu akşam biraz erken uyu
sak.
FİİLLERİN BİRLEŞİK ZAMANLI (KİPLİ) ÇEKİMİ
Fiillerin basit zamanlı çekimlerine “
idi,
imiş,
ise” getirilerek yapılır.
Basit zamanlı fiil: İçinde bir tane kip eki bulunan fiillere denir.
Birleşik zamanlı fiil: İçinde iki tane kip eki bulunan fiillere denir.
1. Hikâye Birleşik Zaman (idi)
Basit zamanlı fiillere “
idi” getirilerek yapılır.
Yürü
yorum : şimdiki zaman
yürü
yordum (yürüyor idim) : şimdiki zamanın hikâyesi
Az kalsın önümüzdeki kamyona çarp
acaktık.
Çocukken denizden kork
ardım.
2. Rivayet Birleşik Zaman (imiş)
Basit zamanlı fiillere “imiş” getirilerek yapılır.
Sat
acak : gelecek zaman
sat
acakmış (satacak imiş) : gelecek zamanın rivayeti
Niçin gelmediğini söyley
ecekmiş.
Dün bu saatlerde maç izli
yormuş.
3. Şart Birleşik Zaman (ise)
Basit zamanlı fiillere “
ise” getirilerek yapılır.
Gel
irim : geniş zaman
gel
irsem (gelir isem) : geniş zamanın şartı
Burada sıkıl
dıy
san, başka bir yere gidebiliriz.
Kemal’i gör
ürsen, selamımı söyle.
2. Kişi Ekleri
Fiillere gelerek hareketin hangi kişi tarafından yapıldığını belirten eklerdir.
Kişi eki, kip ekinden sonra gelir.
“yıkadım” → yıka – dı – m
1. tekil kişi eki
Bu örnekte kişi eki “–m”, “yıka–” hareketinin kim tarafından yapıldığını belirtmiştir. Fiile kişi anlamı kazandırmıştır. “yıka–” fiili geçmişte 1. tekil kişi (ben) tarafından yapılmıştır. Kişi eki, kip ekinden sonra gelmiştir.
“dökeceksin” → dök – ecek – sin
2. tekil kişi eki
Bu örnekte kişi eki “–sin”, “dök–” hareketinin kim tarafından yapıldığını belirtmiştir. Fiile kişi anlamı kazandırmıştır. “dök–” fiili gelecek zamanda 2. tekil kişi (ben) tarafından yapılacaktır. Kişi eki, kip ekinden sonra gelmiştir.
Kişi ekleri kiplere göre değişir. Türkçede dört çeşit kişi eki vardır.
Birinci tip kişi ekleri; geniş zaman, şimdiki zaman, duyulan geçmiş zaman, gelecek zaman ve gereklilik kipleriyle kullanılır.
1. tekil kişi eki –im 1. çoğul kişi eki –iz
2. tekil kişi eki –sin 2. çoğul kişi eki –siniz
3. tekil kişi eki ― 3. çoğul kişi eki –ler
İkinci tip kişi ekleri; görülen geçmiş zaman, ve şart kipleriyle kullanılır.
1. tekil kişi eki –m 1. çoğul kişi eki –k
2. tekil kişi eki –n 2. çoğul kişi eki –niz
3. tekil kişi eki ― 3. çoğul kişi eki –ler
Üçüncü tip kişi ekleri; sadece istek kipiyle kullanılır.
1. tekil kişi eki –yim 1. çoğul kişi eki –lim
2. tekil kişi eki –sin 2. çoğul kişi eki –siniz
3. tekil kişi eki ― 3. çoğul kişi eki –ler
Dördüncü tip kişi ekleri; sadece emir kipiyle kullanılır.
1. tekil kişi eki ― 1. çoğul kişi eki ―
2. tekil kişi eki ― 2. çoğul kişi eki –in, –iniz
3. tekil kişi eki –sin 3. çoğul kişi eki –ler
NOT: Kişi ekleri kiplere göre değişiklik gösterebilir. Aynı kişi anlamı, farklı kiplerde farklı kişi ekleriyle sağlanabilir.
yürü – yor – uz yürü – dü – k yürü – y – e – lim
1. ç.k.e. 1. ç.k.e. 1. ç.k.e.
(şimdiki zaman kipi) (görülen geçmiş zaman kipi) (istek kipi)
NOT: Emir kipi dışında tüm kiplerde fiillerin 3. tekil kişi çekimleri eksiz yapılır. Ek olmamasına rağmen fiilde 3. tekil kişi anlamı vardır.
3. tekil kişi → koşar ( O koşar.) geniş zaman
3. tekil kişi → koşuyor ( O koşuyor.) şimdiki zaman
3. tekil kişi → koştu ( O koştu.) görülen geçmiş zaman
3. tekil kişi → koşmuş ( O koşmuş.) duyulan geçmiş zaman
3. tekil kişi → koşacak ( O koşacak.) gelecek zaman
3. tekil kişi → koşa ( O koşa.) istek
3. tekil kişi → koşmalı ( O koşmalı.) gereklilik
3. tekil kişi → koşsa ( O koşsa.) şart
3. tekil kişi → koşsun ( O koşsun.) emir
Kişi ekleri, ekfiil (i–) almış ad soylu sözcüklere de gelir.
Ekfiilin iki görevi vardır: Birinci görevi, ad soylu sözcüklere gelerek onların tıpkı bir fiil gibi işlev görmesini sağlar. Ekfiil almış bir ad, tıpkı bir fiil gibi kip ve kişi ekleriyle çekimlenebilir. İkinci görevi ise, fiillerin basit zamanlı çekimleri üzerine gelerek onları birleşik zamanlı fiillere dönüştürmektir.
Ad soylu sözcüklere gelen ekfiil dört kiple çekimlenir: geniş zaman, görülen geçmiş zaman, duyulan geçmiş zaman ve şart.
Ekfiilin geniş zaman ve duyulan geçmiş zaman kipleriyle çekimlerinde kişi ekleri şunlardır:
1. tekil kişi eki –im 1. çoğul kişi eki –iz
2. tekil kişi eki –sin 2. çoğul kişi eki –siniz
3. tekil kişi eki ― 3. çoğul kişi eki –ler
“tembel” sözcüğünü ekfiilin geniş zaman kipiyle çekimleyelim.
tembel – im tembel – iz
tembel – sin tembel – siniz
tembel tembel – ler
Ekfiilin geniş zaman kipiyle çekimi, diğer kiplerle çekiminden farklıdır. Ekfiilin geniş zaman kipiyle çekiminde ekfiil (i–) ve geniş zaman eki (–r) kullanılmaz. Bu ekler Eski Türkçe döneminde kullanılırken günümüzde kullanımdan düşmüştür. Günümüzde, ekfiilin geniş zaman çekimi sadece kişi ekleri kullanılarak yapılır.
“i–” ekfiilinin Eski Türkçedeki biçimi “er–”dir. Ekfiilin geniş zaman çekimi ise “erür” (er–ür) biçimindedir. Konuyu daha iyi kavrayabilmek için “tembel” sözcüğünü hem Eski Türkçedeki hem de günümüzdeki şekliyle geniş zaman kipiyle çekimleyelim.
Eski Türkçe Günümüz Türkçesi
Ad + ekfiil + kip eki + kişi Ad + kişi eki
tembel er – ür men tembel – im
tembel er – ür sen tembel – sin
tembel er – ür tembel
tembel er – ür biz tembel – iz
tembel er – ür siz tembel – siniz
tembel er – ür – ler tembel – ler
“korkak” sözcüğünü ekfiilin duyulan geçmiş zaman kipiyle çekimleyelim.
korkak i– miş – im → korkak – mış – ım
korkak i– miş – sin → korkak – mış – sın
korkak i– miş → korkak – mış
korkak i– miş – iz → korkak – mış – ız
korkak i– miş – siniz → korkak – mış – sınız
korkak i– miş – ler → korkak – mış – lar
Ekfiilin görülen geçmiş ve şart kipleriyle çekimlerinde kişi ekleri şunlardır:
1. tekil kişi eki –m 1. çoğul kişi eki –k
2. tekil kişi eki –n 2. çoğul kişi eki –niz
3. tekil kişi eki ― 3. çoğul kişi eki –ler
“şişman” sözcüğünü ekfiilin görülen geçmiş zaman kipiyle çekimleyelim.
şişman i– di – m → şişman – dı – m
şişman i– di – n → şişman – dı – n
şişman i– di → şişman – dı
şişman i– di – k → şişman – dı – k
şişman i– di – niz → şişman – dı – nız
şişman i– di – k → şişman – dı – lar
“çirkin” sözcüğünü ekfiilin şart kipiyle çekimleyelim.
çirkin i– se – m → çirkin – se – m
çirkin i– se – n → çirkin – se – n
çirkin i– se → çirkin – se
çirkin i– se – k → çirkin – se – k
çirkin i– se – niz → çirkin – se – niz
çirkin i– se – k → çirkin – se – ler
NOT: İyelik ekleri ile kişi ekleri birbirine karıştırılmamalıdır.
İyelik ekleri adlara gelir, kişi ekleri fiillere gelir. İyelik ekleri varlığın kime ya da neye ait olduğunu belirtir, kişi ekleri ise hareketin kim tarafından yapıldığını belirtir.
çanta – n dök – tü – n
ad 2. tekil iyelik eki fiil 2. tekil kişi eki
“çanta” sözcüğünün türü addır. İyelik eki ada gelerek, varlığın kime ait olduğunu belirtmiştir. Çanta, ikinci tekil kişiye aittir. “dök–” sözcüğünün türü fiildir. Kişi eki fiile gelerek, hareketin kim tarafından yapıldığını belirtmiştir.